محصول فرعی پسته به عنوان یک خوراک علوفه ای در تغذیه نشخوارکنندگان - یک مقاله مروری (بخش اول: ذخیره سازی، ترکیبات شیمیایی، مصرف خوراک، عملکرد و قابلیت هضم)

محصول فرعی پسته از مهمترین محصولات فرعی کشور است. این محصول شامل پوست نرم رویی، دُم خوشه ها، برگ ها، سرشاخه ها و مقداری پسته های پوک و نیمه مغز است. مطالعاتی برای فرآوری، نگهداری و استفاده در تغذیه دام ها انجام شده است، با این حال هنوز زمینه مناسبی برای ورود کامل محصول به خوراک دام میسر نشده است. این مقاله با هدف جمع بندی نتایج حاصل از مطالعات برای عمل آوری، نگهداری، ترکیبات شیمیایی، تعیین سطوح مناسب مصرف در دام های مختلف و بررسی تاثیر آن بر عملکرد رشد و قابلیت هضم تهیه شده است. تولید این محصول نسبت به پسته خشک حدود 6/1 برابر می باشد. خشک کردن محصول در برابرآفتاب مشروط به پهن شدن در لایه های 5 سانتی متری و زیر و رو کردن مرتب می تواند روش مناسبی برای نگهداری باشد. خشک کردن با دستگاه در صورتی که رطوبت به خوبی خارج شود و محصول تحت آسیب حرارتی قرار نگیرد، توصیه شده است. سیلوکردن بدون افزودنی روش مناسبی برای نگهداری محصول می باشد، ضمن اینکه افزودن 5/1 درصد ملاس و حداکثر 5/0 درصد اوره در افزایش کیفیت آن موثر است. میانگین ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، دیواره سلولی، دیواره سلولی بدون همی سلولز، ترکیبات فنلی و کل تانن در محصول خشک به ترتیب 91/93، 84/83، 81/11، 27/30، 12/22، 38/10 و 16/6 درصد تعیین شد. میانگین قابلیت هضم ماده خشک این محصول بین 50/56-00/52 درصد تعیین گردید. نتایج مطالعات نشان می دهد که می توان از آن به عنوان بخشی از جیره گاوهای شیری تا 10 درصد، گاوهای گوشتی تا 12 درصد و گوسفند و بز تا 25 درصد ماده خشک جیره استفاده نمود.